Mαθαίνουμε Μέσα Από Το Παιχνίδι

Πολλοί γονείς ανησυχούν για την ακαδημαϊκή εξέλιξη των παιδιών τους: κυρίως αν τα παιδιά τους ασχολούνται με τους αριθμούς και τα γράμματα, αν τα αναγνωρίζουν, τα γράφουν, και τα διαβάζουν. Αισθάνονται ότι όταν κάνουν εργασίες στο χαρτί τα παιδιά θα είναι πιο προετοιμασμένα για το δημοτικό σχολείο.

Σαν εκπαιδευτικοί θα μπορούσαμε να δώσουμε στα παιδιά σας πολλές ασκήσεις αυτού του τύπου, ή θα μπορούσαμε να τα βάζουμε να απομνημονεύουν το αλφάβητο και να τα εξετάζουμε αν το ξέρουν. Όμως διαλέγουμε να μην το κάνουμε.

Τα παιδιά που υποχρεώνονται πολύ νωρίς μόνο στη γραφή και ανάγνωση χάνουν ένα σημαντικό μέρος της μάθησης. Παιδιά που διδάσκονται να διαβάζουν προτού να είναι έτοιμα, μπορεί να αναγνωρίζουν λέξεις ή γράμματα αλλά μπορεί να μην έχουν πλήρως συνειδητοποιήσει τι διαβάζουν. Αν δεν τους έχει δωθεί αρκετός χρόνος για παιχνίδι, αν δεν έχουν εξερευνήσει αρκετά αντικείμενα, ή παιχνίδια δεν θα καταλάβουν τι σημαίνουν οι λέξεις (για παράδειγμα: «σκληρός», «σκληρότερος», «πάρα πολύ σκληρός»). Πολλοί γονείς ανησυχούν γιατί το παιδί τους δεν μπορεί να πιάσει καλά το μολύβι και να γράψει. Αν τα παιδιά δεν μάθουν να φτιάχνουν κολιέδες, να κουμπώνουν, να ντύνουν, να κολλάνε, να αδειάζουν, να κόβουν, να βάφουν, επόμενο είναι να μην έχουν αναπτύξει αρκετά τη λεπτή τους κινητικότητα για να γράψουν και να δυσκολεύονται.

Επίσης τα παιδιά δεν πρέπει να πιέζονται να κατανοούν μαθηματικές πράξεις. Τα μαθηματικά είναι κάτι παραπάνω από απομνημόνευση (όπως 2+2=4). Είναι κυρίως λογική και τα παιδιά δεν πρέπει να χάνουν ευκαιρίες καθημερινά να μάθουν να σκέφτονται λογικά, να μετρούν αντικείμενα, να κατηγοριοποιούν, να ταξινομούν, να ομαδοποιούν, να αντιστοιχίζουν, να προσθέτουν κάτι στο σωρό με τα κυβάκια για παράδειγμα ή και να αφαιρούν. Μόνο μέσα από το παιχνίδι θα κατανοήσουν τις ιδιότητες της πρόσθεσης, αφαίρεσης, πολλαπλασιασμού και διαίρεσης. Μόνο μέσα από απτά παραδείγματα και εμπειρίες από το παιχνίδι τους τα παιδιά θα συνειδητοποιήσουν τι κάνουν και για ποιο λόγο το κάνουν.

Αν πιέζουμε τα παιδιά στη στεγνή ακαδημαϊκή μελέτη υπάρχει κίνδυνος να χάσουν τον ενθουσιασμό τους για μάθηση. Αν μάθουμε τα παιδιά να απομνημονεύουν χωρίς να κατανοούν υπάρχει κίνδυνος να περιμένουν πάντα από τους άλλους να τους πουν τι να μάθουν, και να γίνουν παθητικοί και εξαρτημένοι μαθητές, χωρίς να έχουν ιδιαίτερο ζήλο για μάθηση. Τα παιδιά όμως που μαθαίνουν μέσα από το παιχνίδι μέσα από τους δικούς τους ρυθμούς, μαθαίνουν να κάνουν τις δικές τους ερωτήσεις και να βρίσκουν μόνα τους τις απαντήσεις. Γίνονται υπεύθυνοι για τη μάθησή τους. Βλέπουν τους εαυτούς τους σαν εξερευνητές, εφευρέτες, άτομα που μπορούν να λύνουν προβλήματα και να ανακαλύπτουν λύσεις. Τι θα διαλέγατε λοιπόν για το παιδί σας;